Al 5 weken in Suriname.

Ja, wat kan ik zeggen…. De tijd vliegt nog steeds, ben nu 5 weken hier.

Het mentaliteitsverschil en gebrek aan collegialiteit bij sommige collega`s is nog steeds een issue wat afgelopen week een paar aanvaringen opgeleverd heeft. Ook ik heb nu al op het punt gestaan om het bijltje er bij neer te gooien en de eerste de beste vlucht terug te nemen (ik zou niet de eerste Nederlander zijn die het binnen een paar weken voor gezien houd maar ik geef nog niet op). Terug naar de Nederlandse mentaliteit, collegialiteit, de vertrouwde thuisomgeving en….. mijn Angel. Die mis ik wel ontzettend hoor. Ik heb toch serieus overwogen om haar hierheen te halen maar mijn realistische “ik” zegt dat ik alleen mijzelf daar een plezier mee doe.

Ik skype er wat af, een gesprek met het thuisfront duurt toch al snel langer dan een uur. De verbinding is wisselend. Soms gaat het een uur lang goed maar het kan ook zijn dat we elkaar in een uur 4 keer opnieuw moeten bellen omdat de verbinding verbroken werd. En waar dat dan aan ligt…..

De patiënten zijn allemaal, stuk voor stuk aardige en dankbare mensen. Sommigen nodigen je thuis uit, een ander vraagt je mee uit (nee, dank je!) en voor mensen die geen bezoek krijgen doe je buiten werktijd een boodschapje als ze daar verlegen om zitten. Gemiddeld liggen patiënten 1,5 a 2 weken bij ons. Sinds deze week nemen we ook neurologiepatiënten op. Ondanks dat bv een cva mij niet helemaal onbekend is, valt er hier voor mij toch nog veel te leren.

Het regenseizoen heeft zijn intreden gedaan wat voor iets koelere temperaturen zorgt vanwege de bewolking, al zijn ze nog rond of boven de 30 graden. Het verschil is goed te merken. Ik slaap gelijk een stukje beter en overdag is het iets minder zweten. Regenseizoen betekend wel dat het hier nu bijna elke middag regent, soms met flinke onweer. Tot de standaard uitrusting van mijn handtas behoord nu dus ook een paraplu.

Afgelopen week heb ik op mijn vrije dagen mijn auto van binnen gepoetst. Die was gitzwart tot het plafon aan toe! Nu kun je de kleur van de bekleding weer zien en is het plafon weer wit. Ik ben erg tevreden over mijn gedane arbeid haha. Jammer genoeg bemerkte ik tijdens een lage rit (met Riet bij me) en een enorme file, dat mijn airco niet meer werkte. Dat was alles behalve grappig. Gelukkig heb ik hem gister laten maken, tegelijk met nog wat andere dingen die vervangen moesten worden wil de auto in december de keuring doorkomen.

Laatst kwam de buurman Riet en mij uitnodigen voor de verjaardag van de buurvrouw. Het was een gezellige avond met veel eten.

Verder ben ik verschillende keren uit eten geweest of wat wezen drinken met Nederlandse collega`s wat elke keer weer erg gezellig was. Helaas moet ik dit weekend voor het 2e weekend op rij avonddiensten draaien waardoor uitgaan niet mogelijk is. Er komen vast nog meer mogelijkheden. Ook ben ik nog een middag wezen winkelen met Anika (hoofdzuster) omdat ze graag een nieuw fototoestel wou. Echt veel opties waren er niet. Fototoestellen zijn niet erg populair hier. Maar ze is geslaagd.

Ik zal deze week proberen foto`s te plaatsen.