Verrassing !!!!!

Na een lange stilte durf ik eindelijk weer een verhaal op mijn blog te zetten.

Vorige week stond ik namelijk als verrassing ineens op het station van Raalte. Mijn familie wist van niets maar vele anderen wel. Door me rustig te houden op facebook en dit blog wou ik voorkomen dat iemand per ongeluk een reactie zou plaatsen en daarin zou verklappen dat ik kwam. Dat wou ik koste wat het koste geheim houden.

Toen ze in mei bij mij in su waren, wist ik eigenlijk al dat ik eerder terug zou willen dan pas feb 2016. Gewoon voor vakantie… Gewoon ff weer in mijn eigen huisje….. Gewoon ff weer thuis zijn…. Gewoon ff mijn hondje weer knuffelen. Dus….. zodra ik hun in mei op het vliegtuig gezet had, zat ik bij thuiskomst al op internet te zoeken naar een ticket, te berekenen of ik het allemaal zou kunnen betalen en wat dan de beste periode zou zijn om te gaan omdat ik in feb sowieso weer naar nl ga. Augustus / september viel redelijk in het midden van die periode dus dat zou het dan gaan worden. Laat augustus nu net een hele dure maand zijn om te vliegen omdat in su dan de vakanties beginnen…. Nou ja, dan nog maar wat dienstjes extra werken. Weken heb ik nog met twijfel gelopen tot ik eind juni de knoop heb doorgehakt. Begin juli heb ik geboekt.

Vanwege verschillende dingen die in september gaan gebeuren had ik besloten om 5,5 week over te komen. Maar ja…. Wat ga je 5,5 week doen als niemand erop gerekend heeft dat je komt…. Ik ga geen weken thuis zitten, niets doen. Dus…. heb ik internet afgespeurd naar een baantje. Laat nou mijn oude werkgever een vacature open hebben staan voor vakantiekracht… Wie niet waagt, wie niet wint! Ik heb keurig een sollicitatiebrief geschreven en op de dag van sluiting, eind juni, verstuurd. Na een week kreeg ik reactie, ze konden mijn hulp wel gebruiken voor de periode dat ik aangegeven had beschikbaar te zijn. Oke !!! Dat was dus ook geregeld. Om te voorkomen dat mijn oud collega`s zich zouden verspreken tegen een familielid, heb ik gelijk een berichtje in de groepsapp gezet met het verzoek om het stil te houden dat ik zou komen. Achteraf blijken ze dit geweldig gedaan te hebben, sommige collega`s die niet in de app zitten, wisten niet eens dat ik kwam hahaha.

3 Maanden heb ik niets kunnen zeggen, behalve tegen mensen die mijn familie niet kennen. Al die tijd heb ik kleine leugentjes om eigen bestwil moeten gebruiken. “Werk je niet te veel? Nee hoor, alles gaat prima” (werkelijkheid: ben moe). “Waarom schrijf je geen verhaal meer op je blog? Ach heb niets leuks te vertellen (werkelijkheid: ik durf niet!!)”. “Moet je werken vanavond? Ja, heb avonddienst (in werkelijkheid zat ik al achter de douane in de vertrekhal te wachten tot mijn vlucht ging)”.

SLM vloog mooi op tijd. Woensdag om 7.20 stapte ik het vliegtuig uit op Schiphol. Na de hele paspoortcontrole, douane, koffer halen, roken en treinkaartje kopen heb ik de trein van 9 uur gepakt richting het oosten des lands. De aansluiting op Zwolle miste ik omdat ik eerst nog dacht op het verkeerde station uitgestapt te zijn. Ik herkende helemaal niets terug. Na de vraag bij de conducteur gesteld te hebben, bleek ik toch goed te zitten. Ze hadden in de tussentijd flink verbouwd.

Een half uurtje later, maar nog steeds mooi op tijd kwam ik aan in Raalte. Tijd om te vertellen dat ik er was. Ik moest immers nog iemand bellen om me naar huis te brengen. Ik heb mijn vader gebeld op zijn werk met de mededeling dat er een verlaat verjaardagscadeautje op het station stond, dat ie dat zelf even op moest komen halen en thuis moest brengen. Niet veel later kwam hij aanrijden en werd ik thuisgebracht. Mijn zusje was thuis. Paps is eerst naar binnen gelopen, maakte een kletspraatje omdat het niet normaal is dat hij midden op de dag thuis komt. Even later ben ik in het zicht van haar gaan staan. Totale schok maar wel blijdschap bij haar toen ze me zag. M`n moeder was nog aan het werk en het zou nog wel even duren voordat ze thuis kwam. Snel hebben we mijn auto naar de garage gebracht voor apk zodat ik er snel gebruik van zou kunnen maken. In de trein had ik hem al uit de schorsing gehaald en een afspraak gemaakt bij de garage. Eenmaal weer thuis is mijn vader weer terug gegaan naar zijn werk en begon voor mij het wachten tot moeders thuis kwam. Ik ben rustig op de bank blijven zitten, uit het directe zicht als je de woonkamer binnen komt. Moeders en zusje maken een kletspraatje totdat mijn zusje tegen haar zegt dat ze een pakketje op de bank heeft gelegd voor haar. Mijn moeder loopt de hoek om, om op de bank te kijken, ziet mij zitten en schrikt zich rot. Geniaal….. al die verraste / geschokte / verbaasde reacties !! Alle 2 stelden ze als 1 van de eerste vragen hoelang ik bleef. Nou voorlopig ben ik er nog wel ff.

2 uur nadat ik de auto weggebracht had, belde de garage al. De auto was afgekeurd en reparatie zou meer kosten dan de auto waard was. Verdorie, daar had ik niet op gerekend!! Omdat ik nu maar tijdelijk hier was bood de garage me aan om een auto van hun te gebruiken. Er werd een regeling getroffen en zo heb ik nu toch de beschikking over een auto. Erg fijn dat dit allemaal kon maar balen was het zeker. Paar dagen later heb ik hem op marktplaats gezet en hij was eigenlijk gelijk verkocht.

Mijn 2^e dag in NL begon het dorpsfeest in Raalte. Online had ik in su al een kaartje gekocht. Veel mensen weer gezien en gesproken. Ook mensen die nog niet wisten dat ik terug was. Ondertussen had ik het al wel op facebook gezet. Ook weer veel verbaasde gezichten, je ziet mensen kijken ‘is ze dat nu wel, of toch niet???’. Vrijdag heb ik het even rustig aan gedaan om vervolgens zaterdag avond weer helemaal los te gaan. Allemaal erg gezellig.

Maandag ben ik vast naar het werk geweest. Dan had ik vast iedereen weer gezien en gesproken. Bewoners gaan dan tijdens het werk minder vragen stellen waardoor ik gewoon kan doorwerken. Ook weer veel verbaasde gezichten. Van alle bewoners was er maar 1 die wist dat ik kwam. Zij had het via Riet uit su gehoord. De reacties waren geweldig. Voelde me helemaal welkom. Het was allemaal heel vertrouwd, alsof ik helemaal geen jaar weg ben geweest. Want op 2 weken na, was ik al een jaar daar weg.

Ondertussen heb ik mijn 2^e werkochtend gehad. In vergelijking met su moet ik hier weer heerlijk giga hard werken. Ik geniet er echt van. Ik ben de routine wel lichtelijk kwijt merk ik maar wat enorm scheelt is dat er gewoon he-le-maal niets veranderd is (behalve een deel van de bewoners natuurlijk). Als ik wat zoek, kan ik het gewoon pakken omdat alles nog op dezelfde plek ligt. Echt alsof ik niet weg geweest ben!!

Verder heb ik voor mijn vakantie al heel wat afspraken gepland staan zoals familiedag, uit gaan met de meiden die ik in su heb leren kennen maar die hun tijdelijke periode daar er alweer op hebben zitten, dagje weg met een deel van diezelfde dames en mijn Surinaamse collega die momenteel ook op vakantie is in NL en dagjes uit / leuke dingen doen met familie.

De volgende keer zal ik weer wat eerder van me laten horen.

Toedeloe !!!